my profile

name: wichita vipanichakarn
nickname: jammy
birthday: 11 december 1994
age: 15
address: 307/3 soi sukhumvit 46 sukhumvit road phrakanong klongtoey bangkok 10110

Daisy Bell

Daisy Bell

Daisy, Daisy,
เดซี่ เดซี่

give me your answer do
ให้คำตอบกับฉัน,ตกลง

I'm half crazy
ฉันเกือบจะบ้า

all for the love of you
เพราะรักทั้งหมดของเธอ

It won't be a stylish marriage
มันจะไม่เป็นงานแต่งงานที่ทันสมัย

I can't afford a carriage
ฉันไม่สามารถซื้อรถม้าได้

But you'll look sweet, upon the seat
แต่คุณจะดูน่ารัก เมื่อคุณอยู่บนที่นั่ง

Of a bicycle built for two
ของจักรยานที่สร้างเพื่อคนสองคน

The Tortoise and the Hare

The hare was once boasting of his speed before the other animals. "I have never yet been beaten," said he, "when I put forth my full speed. I challenge anyone here to race with me."

The tortoise said quietly, "I accept your challenge."

"That is a good joke," said the hare. "I could dance around you all the way."

"Keep your boasting until you've beaten," answered the tortoise. "Shall we race?"

So a course was fixed and a start was made. The hare darted almost out of sight at once, but soon stopped and, to show his contempt for the tortoise, lay down to have a nap. The tortoise plodded on and plodded on, and when the hare awoke from his nap, he saw the tortoise nearing the finish line, and he could not catch up in time to save the race.




กระต่ายเคยโม้ของความเร็วของเขาก่อนสัตว์อื่นๆ "ผมยังไม่เคยแพ้"เขากล่าว"เมื่อนำมาความเร็วเต็มของฉัน . ฉันท้าทายทุกคนที่นี่จะแข่งกับฉัน.

เต่ากล่าวเบา ๆ "ผมยอมรับความท้าทายของคุณ.

"นั่นเป็นเรื่องตลกดี"กล่าวว่ากระต่าย "ผมเต้นรอบ ๆ ตัวคุณตลอดทาง.

"เก็บของคุณโม้จนกว่าคุณจะตี"ตอบเต่า "การแข่งขันจะให้พวกเรา?

ดังนั้นหลักสูตรที่คงที่และเริ่มทำ โผกระต่ายลิบพร้อมกัน แต่หยุดทันทีและเพื่อแสดงดูถูกเขาเต่าที่วางมีหลับนอน เต่าเพียรในและเพียรในและเมื่อกระต่ายตื่นจากหลับเขาเห็นเต่าใกล้เส้นชัยและเขาไม่สามารถจับในเวลาเพื่อบันทึกการแข่งขัน
ฟัง

The sick lion

A Lion, unable from old age and infirmities to provide himself with food by force, resolved to do so by artifice. He returned to his den, and lying down there, pretended to be sick, taking care that his sickness should be publicly known. The beasts expressed their sorrow, and came one by one to his den, where the Lion devoured them. After many of the beasts had thus disappeared, the Fox discovered the trick and presenting himself to the Lion, stood on the outside of the cave, at a respectful distance, and asked him how he was. "I am very middling," replied the Lion, "but why do you stand without? Pray enter within to talk with me." "No, thank you," said the Fox. "I notice that there are many prints of feet entering your cave, but I see no trace of any returning."





สิงโตตัวหนึ่งไม่สามารถลีกเลี่ยงอายุและความอ่อนแอของตัวเอง
จึงค้นหาผู้ที่จะหาอาหารให้ตนโดยใช้เล่ห์กล เขากลับไปถ้ำของเขาและนอนลงที่นั่น
แสร้งทำเป็นเจ็บป่วย และอยู่ดูแลรักษาบาดแผลของตน เพื่อที่จะให้ทุกคนรู้ไปทั่ว
สัตว์ต่างๆได้มาแสดงความเศร้าโศก พวกเขาได้มาที่ถ้ำของสิงโตทีละตัวๆ ที่ซึ่งสิงโตกินพวกเขา หลังจากหลายสัตว์ทั้งหลายได้หายไปสุนัขจิ้งจอกจึงค้นพบวิธีทางและเสนอตัวเองให้สิงโตโดยมีระยะห่างและถามเขาว่าเขาเป็น "ผมปานกลางมาก"สิงโตตอบ"แต่ทำไมคุณไม่ยืน? สวดป้อนในการพูดคุยกับฉัน. ไม่เป็นไร หมาป่ากล่าว "ผมสังเกตเห็นว่ามีหลายพิมพ์ของเท้าเข้าไปในถ้ำของคุณ แต่ผมไม่เห็นร่องรอยใด ๆ กลับมา.