Easter Day

Easter Day

Easter is a religious holiday that commemorates the resurrection of Jesus Christ three days after his death by crucifixion some 2,000 years ago. For Christians, Easter is a day of religious services and the gathering of family.

In many churches Easter is preceded by a season of prayer, abstinence, and fasting called Lent. This is observed in memory of the 40 days' fast of Christ in the desert. In Eastern Orthodox churches Lent is 50 days. In Western Christendom Lent is observed for six weeks and four days.

Ash Wednesday, the first day of Lent, gets its name from the practice, mainly in the Roman Catholic church, of putting ashes on the foreheads of the faithful to remind them that "man is but dust." Palm Sunday, one week before Easter, celebrates the entry of Jesus into Jerusalem. Holy Week begins on this day. Holy Thursday, or Maundy Thursday, is in memory of the Last Supper of Christ with his disciples. Good Friday commemorates the crucifixion.

Lent may be preceded by a carnival season. Elaborate pageants often close this season on Shrove Tuesday, the day before the beginning of Lent. This day is also called by its French name, Mardi Gras.

The name Easter comes from Eostre (pronounced yo'ster), an ancient Anglo-Saxon goddess. In pagan times an annual spring festival was held in her honor. Some Easter customs have come from this and other pre-Christian spring festivals. Others come from the Passover feast of the Jews, observed in memory of their deliverance from Egypt.

The word paschal comes from a Latin word that means "belonging to Passover or to Easter." Formerly, Easter and the Passover were closely associated. The resurrection of Jesus took place during the Passover. Christians of the Eastern church initially celebrated both holidays together. But the Passover can fall on any day of the week, and Christians of the Western church preferred to celebrate Easter on Sunday, the day of the resurrection.

The Easter Bunny, a popular image of the holiday, originated with the hare, an ancient symbol for the moon. According to legend, the bunny was originally a large, handsome bird belonging to Eostre, the Goddess of Spring. (Eostre is also known as Ostara, a Goddess of fertility who is celebrated at the time of the Spring equinox.) She changed the bird into a rabbit, which explains why the Easter bunny builds a nest and fills it with colored eggs. The first edible Easter bunnies were made in Germany during the early 1800s. They were made of pastery and sugar.

Around the time of the Civil War, Americans began to celebrate Easter in much the same manner as Europeans, with children building nests for the Easter bunny to fill with eggs. Since that time, Easter has become a major religious and secular celebration in the U.S.

The egg is another popular symbol of Easter. Eggs were dyed and eaten during spring festivals in ancient Egypt, Persia, Greece and Rome. Colored eggs were not associated with Easter until the 15th century. Many Americans follow old traditions of coloring hard-boiled eggs and giving children baskets of candy. On the next day, Easter Monday, the president of the United States holds an annual Easter egg hunt on the White House lawn for young children.

The Easter Sunrise Service custom can be traced back to the ancient Pagan custom of welcoming the sun God at the vernal equinox - when daytime is about to exceed the length of the nighttime. It was a time to "celebrate the return of life and reproduction to animal and plant life as well."

At the feast of Eostre, an ox was sacrificed. The ox's horns became a symbol for the feast. They were carved into the ritual bread. Thus originated the "hot cross buns". The word "buns" is derived from the Saxon word "boun" which means "sacred ox."

Many superstitions grew out of this custom — a cross bun kept from one Good Friday to the next was thought to bring luck, the buns were supposed to serve as a charm against shipwreck, and hanging a bun over the chimneypiece ensured that all bread baked there would be perfect. Another belief was that eating hot cross buns on Good Friday served to protect the home from fire.

Today, the symbol of a symmetrical cross marked with white icing is used to decorate the buns; the cross represent the moon, the heavenly body associated with the Goddess, and its four quarters.

The white lily, the symbol of the resurrection, is the typical Easter flower. The white lily stands for purity. Artists for centuries have pictured the angel Gabriel coming to the Virgin Mary with a spray of lilies in his hand, to announce that she is to be the mother of the Christ child. The white Madonna lily was used for years as the Easter lily. It often failed to bloom in time for Easter, however, and so Bermuda, or white trumpet, lily was substituted. The Bermuda lily was brought to the United States from Bermuda in the 1880s by Mrs. Thomas P. Sargent of Philadelphia, and it has become a mainstay of Easter floral arrangements and church decorations.

Easter Candles are sometimes lit in churches on the eve of Easter Sunday. Some believe that these can be directly linked to the Pagan customs of lighting bonfires at this time of year to welcome the rebirth/resurrection of the sun God.



วันอีสเตอร์

วันอีสเตอร์ คือวันระลึกถึงวันเป็นขึ้นมาจากความตาย ขององค์พระเยซูคริสต์ ซึ่งตรงกับวันอาทิตย์ คำว่า “อีสเตอร์” ที่นำมาใช้สำหรับการฉลองนั้นมาจากคำว่า“EOSTRE” ซึ่งเป็นชื่อของเทพเจ้าแห่งฤดูใบไม้ผลิตของพวกทูโทนิคเป็นเทพเจ้าแห่งการฟื้นคืนชีพ เพราะก่อนถึงฤดูนี้ ต้นไม้ใบหญ้า ดอกร่วงหล่นเหลือแต่ซาก พอถึงฤดูใบไม้ผลิมันจะกลับผลิดอกออกใบมีชีวิตชีวาอีกครั้งหนึ่ง ฉะนั้นฤดูใบไม้ผลิ จึงถูกนำมาเปรียบกับการเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซูด้วย จึงเรียกวันนี้ว่า “อีสเตอร์”

สมัยก่อนคริสตจักรต่างๆ จัดฉลองวันอีสเตอร์ในวันอาทิตย์ที่ไม่ตรงกันจนถึงปี ค.ศ.325 สภาไนเซียหรือสภาผู้นำคริสตจักรทั่วโลกได้ประชุม และมีมติให้กำหนดแน่นอนให้คริสตจักรทั่วโลกฉลองเทศกาลอีสเตอร์ให้ตรงกัน โดยกำหนดวันอีสเตอร์คำนวนตามระบบจันทรคติทั้งนี้เนื่องจากต้องการให้การฉลองวันที่พระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตาย ตรงกับเหตุการณ์ในครั้งแรกจริงๆ การฉลองวันอีสเตอร์ โดยทั่วไปจะเริ่มตั้งแต่เช้ามืดของวันอาทิตย์ คริสตชนจะไปรวมตัวกันที่โบสถ์ หรือที่สุสาน หรือในทุ่งกว้าง หรือตามป่าเขา ร้องเพลงนมัสการพระเจ้าตั้งแต่ยังมืดอยู่พอดวงอาทิตย์ค่อยๆ โผล่ขึ้นจากขอบฟ้าเสียงเพลง”เป็นขึ้นแล้ว”ก็จะดังกระหึ่มขึ้นเขาจะร้องเพลง อธิษฐานโมทนาพระคุณพระเจ้า และสรรเสริญพระองค์ที่ทรงเป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ได้มีชัยชนะเหนือความตาย และทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ หลังจากนั้นก็ บรรยายถึงการเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซูคริสต์หนุนใจให้คริสตชนดำเนินชีวิตอย่างมีชัย เหนือความบาป และความตายยืนหยัดอยู่ในความเชื่อศรัทธาที่มีต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า จากนั้นส่วนใหญ่ก็จะรับประทานอาหารเช้าร่วมกัน เสร็จแล้วบางแห่งก็จะมีการเล่นเกมส์สนุกๆ หลายแห่งนิยมเอาไข่มาระบายสีต่างๆ ให้ดูสวยงามและนำไปซ่อนให้เด็กๆ หรือหนุ่มสาวค้นหาอย่างสนุกสนาน คนโบราณในประเทศตะวันตกเชื่อกันว่าไข่เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตเพราะกำลังจะมีชีวิตใหม่เกิดขึ้น จึงได้มีการใช้ไข่เป็นสัญลักษณ์ของวันอีสเตอร์ด้วยดอกไม้ที่เป็นสัญลักษณ์ของวันอีสเตอร์ คือดอกลิลี่หรือดอกพลับพลึงขาวบริสุทธิ์
คริสเตียนถือว่า วันที่พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย เป็นวันที่สำคัญที่สุด เป็นหัวใจของข่าวประเสริฐ เพราะถ้าไม่มีวันอีสเตอร์ วันคริสตมาสหรือวันศุกร์ประเสริฐ ก็ไม่มีความหมาย เพราะถ้าพระเยซูเสด็จมาเกิด และสิ้นพระชนม์โดยไม่ได้เป็นขึ้นมาใหม่ พระองค์ก็จะเป็นพระเจ้าที่ตายแล้ว ไม่สามารถช่วยเราได้ แต่เมื่อพระองค์ได้ชัยชนะเหนือความตาย บรรดาผู้เชื่อจึงมีความหวังที่แน่นอน ที่จะเป็นขึ้นจากความตาย มีชีวิตนิรันดร์ในสวรรค์สถานกับพระเจ้า ได้มีความมั่นใจในชีวิตนิรันดร์หลังความตาย สิ่งนี้ได้ถูกบันทึกไว้ในพระคัมภีร์ว่า หลังจากพระเยซูคริสต์เป็นขึ้นมาจากความตาย พระองค์ได้ไปปรากฏในที่ต่างๆ หลายแห่ง ท่ามกลางสาวก และได้อยู่กับสาวกเป็นเวลา 40 วัน จึงได้เสด็จสู่สวรรค์ท่ามกลางพยานถึง 500 คน เมื่อพระองค์ตรัสสั่งสาวกให้ไปประกาศข่าวประเสริฐ จนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก (มัทธิว 28:18-20) และพระองค์ทรงสัญญาว่าจะอยู่กับพวกเขาจนกว่าจะสิ้นยุด และยังสัญญาว่าจะกลับมารับพวกเขาไปอยู่กับพระองค์ พวกสาวกจึงได้ออกไปประกาศข่าวนี้ โดยไม่กลัวอันตรายใดๆ บ้างก็ถูกต่อต้าน ถูกจับทรมาน ถูกฆ่าตายแต่พวกเขาก็ไม่หยุดยั้ง เพื่อยืนยันถึงสัจธรรมที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นความจริงโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ยิ่งนับวันผู้คนติดตามพระองค์ก็มีมากขึ้น พระองค์ได้สถาปนาอาณาจักรของพระองค์ด้วยความรักที่สละได้แม้ชีวิตของพระองค์เอง ที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นความจริง

www.calendar-updates.com/info/holidays/us/easter.aspx

Christmas History

Christmas History

The history of Christmas dates back over 4000 years. Many of our Christmas traditions were celebrated centuries before the Christ child was born. The 12 days of Christmas, the bright fires, the yule log, the giving of gifts, carnivals (parades) with floats, carolers who sing while going from house to house, the holiday feasts, and the church processions can all be traced back to the early Mesopotamians.

Many of these traditions began with the Mesopotamian celebration of New Years. The Mesopotamians believed in many gods, and as their chief god - Marduk. Each year as winter arrived it was believed that Marduk would do battle with the monsters of chaos. To assist Marduk in his struggle the Mesopotamians held a festival for the New Year. This was Zagmuk, the New Year's festival that lasted for 12 days.

The Mesopotamian king would return to the temple of Marduk and swear his faithfulness to the god. The traditions called for the king to die at the end of the year and to return with Marduk to battle at his side.

To spare their king, the Mesopotamians used the idea of a "mock" king. A criminal was chosen and dressed in royal clothes. He was given all the respect and privileges of a real king. At the end of the celebration the "mock" king was stripped of the royal clothes and slain, sparing the life of the real king.

The Persians and the Babylonians celebrated a similar festival called the Sacaea. Part of that celebration included the exchanging of places, the slaves would become the masters and the masters were to obey.

Early Europeans believed in evil spirits, witches, ghosts and trolls. As the Winter Solstice approached, with its long cold nights and short days, many people feared the sun would not return. Special rituals and celebrations were held to welcome back the sun.

In Scandinavia during the winter months the sun would disappear for many days. After thirty-five days scouts would be sent to the mountain tops to look for the return of the sun. When the first light was seen the scouts would return with the good news. A great festival would be held, called the Yuletide, and a special feast would be served around a fire burning with the Yule log. Great bonfires would also be lit to celebrate the return of the sun. In some areas people would tie apples to branches of trees to remind themselves that spring and summer would return.

The ancient Greeks held a festival similar to that of the Zagmuk/Sacaea festivals to assist their god Kronos who would battle the god Zeus and his Titans.

The Roman's celebrated their god Saturn. Their festival was called Saturnalia which began the middle of December and ended January 1st. With cries of "Jo Saturnalia!" the celebration would include masquerades in the streets, big festive meals, visiting friends, and the exchange of good-luck gifts called Strenae (lucky fruits).

The Romans decked their halls with garlands of laurel and green trees lit with candles. Again the masters and slaves would exchange places.

"Jo Saturnalia!" was a fun and festive time for the Romans, but the Christians though it an abomination to honor the pagan god. The early Christians wanted to keep the birthday of their Christ child a solemn and religious holiday, not one of cheer and merriment as was the pagan Saturnalia.

But as Christianity spread they were alarmed by the continuing celebration of pagan customs and Saturnalia among their converts. At first the Church forbid this kind of celebration. But it was to no avail. Eventually it was decided that the celebration would be tamed and made into a celebration fit for the Christian Son of God.

Some legends claim that the Christian "Christmas" celebration was invented to compete against the pagan celebrations of December. The 25th was not only sacred to the Romans but also the Persians whose religion Mithraism was one of Christianity's main rivals at that time. The Church eventually was successful in taking the merriment, lights, and gifts from the Saturanilia festival and bringing them to the celebration of Christmas.

The exact day of the Christ child's birth has never been pinpointed. Traditions say that it has been celebrated since the year 98 AD. In 137 AD the Bishop of Rome ordered the birthday of the Christ Child celebrated as a solemn feast. In 350 AD another Bishop of Rome, Julius I, choose December 25th as the observance of Christmas.

In the late 300's, Christianity became the official religion of the Roman Empire. By 1100, Christmas had become the most important religious festival in Europe, and Saint Nicholas was a symbol of gift giving in many European countries. During the 1400's and 1500's, many artists painted scenes of the Nativity, the birth of Jesus. An example of these works appears in the Jesus Christ article in the print version of The World Book Encyclopedia.

The popularity of Christmas grew until the Reformation, a religious movement of the 1500's. This movement gave birth to Protestantism. During the Reformation, many Christians began to consider Christmas a pagan celebration because it included nonreligious customs. During the 1600's, because of these feelings, Christmas was outlawed in England and in parts of the English colonies in America. The old customs of feasting and decorating, however, soon reappeared and blended with the more Christian aspects of the celebration.


ประวัติวันคริสมาสต์

คริสต์มาส เป็นวันที่มีความสำคัญอย่างยิ่งวันหนึ่ง ในศาสนาคริสต์ มิใช่เป็นวันสำคัญฝ่ายร่างกาย จัดงานรื่นเริงภายนอกเท่านั้น ซึ่งเป็นแต่เพียงเปลือกนอก ของการฉลองคริสต์มาส แต่แก่นแท้อยู่ที่ความรักของพระเจ้าที่ มีต่อโลกมนุษย์ นั่นคือ พระเจ้าทรงรักมนุษย์มากจน ถึงกับยอมส่งพระบุตรแต่องค์เดียวของพระองค์ ให้มาเกิดเป็นมนุษย์ มีเนื้อหนังมังสา ชื่อว่า “เยซู” การที่พระเจ้าได้ถ่อมองค์และเกียรติ ลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อช่วยมนุษย์ให้รอดพ้น จากการเป็นทาสของความชั่ว และบาปต่างๆ นั่นเอง ดังนั้น ความสำคัญของวันคริสต์มาส จึงอยู่ที่การฉลองความรัก ที่พระเจ้ามีต่อโลกมนุษย์ อย่างเป็นจริงเป็นจัง และเห็นตัวตนในพระเยซูคริสต์ ที่มาเกิดเป็นมนุษย์ มากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น

บรรยากาศคริสต์มาสในเมืองไทย มักจะเริ่มด้วยห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆ จะตกแต่งห้างด้วยสีสันต่างๆ รวมทั้งต้นคริสต์มาส อันเป็นสัญลักษณ์ของเทศกาลคริสต์มาส กันอย่างหรูหรา สิ่งเหล่านี้ เป็นบรรยากาศที่ ชักจูงให้เราคิดถึง วันสำคัญของชาวโลกวันหนึ่ง ก็คือ “วันคริสต์มาส” ซึ่งกำลังใกล้เข้ามาทุกนาทีนั่นเอง

วันคริสต์มาส คือ การฉลองวันประสูติของพระเยซู ผู้เป็นศาสดาสูงสุดของชาวคริสต์ทั่วโลก เป็นวันฉลองที่มีความสำคัญ และมีความหมายมากที่สุดวันหนึ่ง เพราะชาวคริสต์ถือว่า พระเยซู มิใช่เป็นแต่เพียงมนุษย์ธรรดาๆ ที่มาเกิดเหมือนเด็กทั่วไป แต่พระองค์เป็นบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด และมีพระธรรมชาติเป็นพระเจ้า และเป็นมนุษย์ในพระองค์เอง การบังเกิดของพระองค์ จึงเป็นเหตุการณ์พิเศษ ที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือนด้วย ….

ประวัติการประสูติพระเยซูเจ้า

ในเวลานั้น จักรพรรดิออกัสตัส รับสั่งให้ราษฎรทุกคนในอาณาจักรโรมัน ไปลงทะเบียนสำมะโนประชากร โยเซฟและมารีย์ ซึ่งมีครรภ์แก่ จึงต้องเดินทางไปยังเมืองเบธเลเฮม อันเป็นเมืองที่กษัตริย์ดาวิดประสูติ พอดีถึงกำหนดที่มารีย์จะคลอดบุตร เธอก็ได้คลอดบุตรชายหัวปี เธอเอาผ้าพันกายพระกุมารแล้ววางไว้ในรางหญ้า เนื่องจากตามโรงแรมไม่มีที่พักเลย
คืนนั้น ทูตสวรรค์ของพระเจ้า ปรากฎแก่พวกเลี้ยงแกะ พวกเขาตกใจกลัวมาก แต่ทูตสวรรค์ปลอบพวกเขาว่า “อย่ากลัวไปเลย เพราะเรานำข่าวดีมาบอก คืนนี้เอง ในเมืองของกษัตริย์ดาวิด มีพระผู้ช่วยให้รอดประสูติ พระองค์นั้นเป็นพระคริสต์พระเป็นเจ้า นี่จะเป็นหลักฐานให้พวกท่านแน่ใจคือ พวกท่านจะพบพระกุมาร มีผ้าพันกายนอนอยู่ในรางหญ้า” ทันใดนั้น มีทูตสวรรค์อีกมากมาย ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าว่า
ขอเทิดพระเกียรติพระเจ้า ผู้สถิตย์ในสวรรค์ชั้นสูงสุด
สันติสุขบนพิภพ จงเป็นของผู้ที่พระองค์ทรงพอพระทัย
ตามหลักฐานในพระคัมภีร์ (ลก.23) บันทึกไว้ว่า พระเยซูเจ้าบังเกิดในสมัยที่ จักรพรรดิซีซ่าร์ ออกัสตัส ให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน โดยมีคีรินิอัส เป็นเจ้าครองเมืองซีเรีย ซึ่งในพระคัมภีร์ ไม่ได้บอกว่า เป็นวันหรือเดือนอะไร แต่นักประวัติศาสตร์ให้เหตุผลว่า ทื่คริสตชนเลือกเอาวันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันฉลองคริสต์มาส ตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 เป็นต้นมา เนื่องจาก ในปี ค.ศ. 274 จักรพรรดิเอาเรเลียน ได้กำหนดให้วันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันฉลองวันเกิดของสุริยเทพผู้ทรงพลัง ชาวโรมันฉลองวันนี้อย่างสง่า และถือเสมือนว่า เป็นวันฉลองของพระจักรพรรดิไปในตัวด้วย เพราะพระจักรพรรดิก็เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ ที่ให้ความสว่างแก่ชีวิตมนุษย์ คริสตชนที่อยู่ในจักรวรรดิโรมัน รู้สึกอึดอัดใจ ที่จะฉลองวันเกิดของสุริยเทพ ตามประเพณีของชาวโรมัน จึงหันมาฉลองการบังเกิดของพระเยซูเจ้าแทน จนถึงวันที่ 25 ธันวาคม ค.ศ. 330 จึงเริ่มมีการฉลองคริสต์มาสอย่างเป็นทางการ และอย่างเปิดเผย เนื่องจากก่อนนั้น มีการเบียดเบียนศาสนาอย่างรุนแรง (ตั้งแต่ ปี ค.ศ. 64-313) ทำให้คริสตชน ไม่มีโอกาสฉลองอะไรอย่างเปิดเผย

http://www.thehistoryofchristmas.com/

History of Halloween

History of Halloween

Halloween is a holiday celebrated on the night of October 31. Traditional activities include trick-or-treating, bonfires, costume parties, visiting "haunted houses" and carving jack-o-lanterns. Irish and Scottish immigrants carried versions of the tradition to North America in the nineteenth century. Other western countries embraced the holiday in the late twentieth century including Ireland, the United States, Canada, Puerto Rico and the United Kingdom as well as of Australia and New Zealand.
Halloween has its origins in the ancient Celtic festival known as Samhain (pronounced "sah-win").

The festival of Samhain is a celebration of the end of the harvest season in Gaelic culture. Samhain was a time used by the ancient pagans to take stock of supplies and prepare for winter. The ancient Gaels believed that on October 31, the boundaries between the worlds of the living and the dead overlapped and the deceased would come back to life and cause havoc such as sickness or damaged crops.

The festival would frequently involve bonfires. It is believed that the fires attracted insects to the area which attracted bats to the area. These are additional attributes of the history of Halloween.

Masks and consumes were worn in an attempt to mimic the evil spirits or appease them.

Trick-or-treating, is an activity for children on or around Halloween in which they proceed from house to house in costumes, asking for treats such as confectionery with the question, "Trick or treat?" The "trick" part of "trick or treat" is a threat to play a trick on the homeowner or his property if no treat is given. Trick-or-treating is one of the main traditions of Halloween. It has become socially expected that if one lives in a neighborhood with children one should purchase treats in preparation for trick-or-treaters.

The history of Halloween has evolved. The activity is popular in the United States, the United Kingdom, Ireland, Canada, and due to increased American cultural influence in recent years, imported through exposure to US television and other media, trick-or-treating has started to occur among children in many parts of Europe, and in the Saudi Aramco camps of Dhahran, Akaria compounds and Ras Tanura in Saudi Arabia. The most significant growth — and resistance is in the United Kingdom, where the police have threatened to prosecute parents who allow their children to carry out the "trick" element. In continental Europe, where the commerce-driven importation of Halloween is seen with more skepticism, numerous destructive or illegal "tricks" and police warnings have further raised suspicion about this game and Halloween in general.

In Ohio, Iowa, and Massachusetts, the night designated for Trick-or-treating is often referred to as Beggars Night.

Part of the history of Halloween is Halloween costumes. The practice of dressing up in costumes and begging door to door for treats on holidays goes back to the Middle Ages, and includes Christmas wassailing. Trick-or-treating resembles the late medieval practice of "souling," when poor folk would go door to door on Hallowmas (November 1), receiving food in return for prayers for the dead on All Souls Day (November 2). It originated in Ireland and Britain, although similar practices for the souls of the dead were found as far south as Italy. Shakespeare mentions the practice in his comedy The Two Gentlemen of Verona (1593), when Speed accuses his master of "puling [whimpering, whining], like a beggar at Hallowmas."

Yet there is no evidence that souling was ever practiced in America, and trick-or-treating may have developed in America independent of any Irish or British antecedent. There is little primary Halloween history documentation of masking or costuming on Halloween — in Ireland, the UK, or America — before 1900. The earliest known reference to ritual begging on Halloween in English speaking North America occurs in 1911, when a newspaper in Kingston, Ontario, near the border of upstate New York, reported that it was normal for the smaller children to go street guising (see below) on Halloween between 6 and 7 p.m., visiting shops and neighbors to be rewarded with nuts and candies for their rhymes and songs. Another isolated reference appears, place unknown, in 1915, with a third reference in Chicago in 1920. The thousands of Halloween postcards produced between the turn of the 20th century and the 1920s commonly show children but do not depict trick-or-treating. Ruth Edna Kelley, in her 1919 history of the holiday, The Book of Hallowe'en, makes no mention of such a custom in the chapter "Hallowe'en in America." It does not seem to have become a widespread practice until the 1930s, with the earliest known uses in print of the term "trick or treat" appearing in 1934, and the first use in a national publication occurring in 1939. Thus, although a quarter million Scots-Irish immigrated to America between 1717 and 1770, the Irish Potato Famine brought almost a million immigrants in 1845–1849, and British and Irish immigration to America peaked in the 1880s, ritualized begging on Halloween was virtually unknown in America until generations later.

Trick-or-treating spread from the western United States eastward, stalled by sugar rationing that began in April 1942 during World War II and did not end until June 1947.

Early national attention to trick-or-treating was given in October 1947 issues of the children's magazines Jack and Jill and Children's Activities, and by Halloween episodes of the network radio programs The Baby Snooks Show in 1946 and The Jack Benny Show and The Adventures of Ozzie and Harriet in 1948. The custom had become firmly established in popular culture by 1952, when Walt Disney portrayed it in the cartoon Trick or Treat, Ozzie and Harriet were besieged by trick-or-treaters on an episode of their television show, and UNICEF first conducted a national campaign for children to raise funds for the charity while trick-or-treating.


Trick-or-treating on the prairie. Although some popular histories of Halloween have characterized trick-or-treating as an adult invention to rechannel Halloween activities away from vandalism, nothing in the historical record supports this theory. To the contrary, adults, as reported in newspapers from the mid-1930s to the mid-1950s, typically saw it as a form of extortion, with reactions ranging from bemused indulgence to anger. Likewise, as portrayed on radio shows, children would have to explain what trick-or-treating was to puzzled adults, and not the other way around. Sometimes even the children protested: for Halloween 1948, members of the Madison Square Boys Club in New York City carried a parade banner that read "American Boys Don't Beg."

คำว่า "Halloween" หมายถึงจิตวิญญาณที่ชั่วร้ายได้หลุดพ้นจากการกักขัง เทศกาล Halloween นี้จัดขึ้นในวันที่ 31 ตุลาคมของทุกปี บ้างก็ว่าเป็นเทศกาล ปล่อยผี บ้างก็ว่าเป็นวันแห่งการบูชาปีศาจ แต่จริงๆ แล้วฮัลโลวีนมาจากคำว่า All Hallows Eve. November 1 คำว่า All Hollows Day (All Saints Day) เป็นวันสำคัญทางศาสนาคริสต์นิกายแคธอลิค เพื่อยกย่องเหล่า นักบวชทั้งหลาย วัน Halloween จึงถือว่าเป็นวันที่มีความหมายทางศาสนามากพอกับวันคริสต์มาสเลยทีเดียว แต่เหตุผลที่เลือกวันที่ 31 ตุลาคม ของทุกปีเป็นวันฮัลโลวีนก็มาจากเหตุผลที่ว่าเป็นวันสิ้นสุดฤดูร้อน ก่อนเข้าสู่วันขึ้นปีใหม่ของพี่น้องชาวเซ็ลด (Celt) ชนพื้นเมืองเผ่าหนึ่งในไอร์แลนด์ ซึ่งชนเผ่านี้มีความเชื่อสืบต่อกันมาว่า วันสิ้นสุดเดือนตุลาคมนี้ เป็นวันเชื่อมต่อแห่งมิติคนตายและคนเป็น และเป็นวันที่บรรดาวิญญาณผู้ที่สิ้นลมตายจากไปในรอบปีที่ผ่านมาจะเวียนวนหาร่างของคนเป็น เพื่อสิงสู่และฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง หนึ่ง และมีวิธีในการป้องกันไม่ให้ร่างโดนวิญญาณร้ายเข้าสิงก็คือ ปิดไฟให้มืดสนิท ให้วิญญาณหนาวเย็นจนเข้าสิงร่างใครไม่ได้ แล้วลวงล่อเหล่าผีไร้ร่างเหล่านี้ด้วยการแต่งหน้า แต่งตา และแต่งตัวเป็นผี พร้อมส่งเสียงอึกทึกครึกโครมให้วิญญาณตกใจกลัวและหนีจากไป (เลยกลายเป็นผีโดนคนหลอกไปซะอย่างนั้น) กาลเวลาผ่านไป ความเชื่อเรื่องผีจะสิงสูร่างมนุษย์เสื่อมถอยลงตามลำดับ ฮาโลวีนกลายเป็นเพียงพิธีการ การแต่งตัวเป็นผี แม่มด สัตว์ประหลาดตามแต่จะสร้างสรรกันไป

Halloween แบบอังกฤษ

ที่ประเทศนี้ถือว่าวันฮาโลวีนนี้เป็นวันดี เหมาะสำหรับจัดงานแต่งงาน การทำนายโชคชะตา หรือแม้แต่เรื่องความตายยังถือว่า วันนี้เป็นเพียงวันเดียวที่ภูติผีวิญญาณจะช่วยดลบันดาลให้สิ่งที่คนเป็นต้องการสามารถเป็นไปตามใจปรารถนา ประมาณเที่ยงคืนของวันฮาโลวีนสาวอังกฤษจะออกมาหว่าน และไถกลบเมล็ดป่าน พร้อมตั้งจิตอธิษฐาน และท่องคาถาร้องขอให้มองเห็นภาพของว่าที่คู่ชีวิตของตนในอนาคต เมื่อสาวเจ้าเหลียวมองผ่านบ่าด้านซ้ายก็จะได้เห็นภาพนิมิตของผู้ที่จะมาเป็นสามีของตนในอนาคต อีกประเพณีหนึ่งของชาวอังกฤษ คือ การหย่อนเหรียญ 6 เพนนีลงในอ่างน้ำ พร้อมแอปเปิ้ล ผู้ใดสามารถแยกแยะของสองสิ่งนี้ออกจากกันได้โดย ใช้ปากคาบเหรียญ และใช้ส้อมจิ้มแอปเปิ้ลให้ติดได้ในครั้งเดียว ผู้นั้นจะมีโชคดีตลอดปีใหม่ที่กำลังจะมาเยือน

Halloween แบบอเมริกา

ประเพณีของประเทศมหาอำนาจนี้ดูจะเป็นที่รู้จักแพร่หลายกว่าประเพณีของชาวอังกฤษ นั่นก็คือ ประเพณี Trick or Treat ที่จะให้เด็กๆ แต่งหน้า แต่งตัวเป็นผีเดินไปเคาะประตูตามบ้านต่างๆ เพื่อร้องขอขนมเค้กสำหรับวิญญาณ (Soul cake) พร้อมกับส่งเสียงทักทายว่า "Trick or Treat" หากเจ้าของบ้านตอบว่า Trick จะถูกเด็กๆ แกล้ง แต่ถ้าตอบว่า Treat เจ้าของบ้านหลังนั้นก็ต้องนำขนมเค้กมาให้พวกเด็กจนกว่าเขาจะพอใจ เด็กที่แต่งตัวเป็นภูติผีวิญญาณเปรียบเหมือนสื่อกลางในการสื่อสารระหว่างคนเป็นและคนตาย โดยเจ้าของบ้านที่ให้ขนมแก่เด็กๆ สามารถฝากคำอธิษฐานไปถึงคนตายได้ด้วย ดังนั้น ยิ่งเด็กๆ ขอขนมได้มากเท่าใด วิญญาณที่ยังเวียนวนอยู่ในนรกก็จะยิ่งได้รับส่วนบุญ และมีโอกาสขึ้นสวรรค์มากยิ่งขึ้นด้วย

ขณะที่ตำนานการใช้ฟักทองเป็นสัญลักษณ์ในเทศกาล Halloweenได้กล่าวไว้ว่า ในตำนานของชาวไอริชเกี่ยวกับ แจ็ค โอ แลนเทิล ที่เล่าถึงชายชื่อแจ็คนักเล่นกลจอมขี้เมา ที่ลวงปีศาจให้เข้าไปติดอยู่ในโพรงไม้ โดยเขียนเครื่องหมายกางเขนไว้ที่โคนต้นไม้ทำให้ปีศาจลงมาไม่ได้ จากนั้นเขาได้ทำข้อตกลงกับปีศาจโดยมีข้อแม้ว่าถ้าปีศาจไม่มาหลอกเขา เขาจึงจะปล่อยปีศาจให้เป็นอิสระ เมื่อแจ็คตายทั้งสวรรค์และ นรกต่างปฏิเสธไม่ยอมให้แจ็คผ่านลงไป ปีศาจจึงได้มอบคบเพลิงพร้อมด้วยโคมหัวผักกาดที่จะป้องกันลมให้กับแจ็คเพื่อใช้เป็นแสงสว่างนำทาง ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ นับแต่นั้นชาวไอริชจึงแกะสลักหัวผักกาดเทอนิพ และใส่ไฟในด้านในเป็นอีกสัญลักษณ์ของวันฮาโลวีน เพื่อระลึกถึง 'การหยุดยั้งความชั่ว' Trick or Treat เพื่อส่งผลบุญให้กับญาติผู้ล่วงลับ และพิธีทางศาสนาเพื่อทำบุญวันปีใหม่ แต่เมื่อมีการฉลองฮาโลวีนในสหรัฐอเมริกา ชาวอเมริกาพบว่า ฟักทองหาง่ายและสวยกว่าหัวผักกาดเยอะ หัวผักกาด ก็เลยกลายเป็นฟักทองแทนและใช้มาจนทุกวันนี้เพื่อเป็นการระลึกถึงแจ็ค โอ แลนเทิล

http://www.halloweenhistory.org/

เว็บเกมส์ภาษาอังกฤษ

http://www.kengpasa.com/games/games.asp
http://www.pungame.com/english.html
http://www.bic-englishlearning.com/game.html
http://www.kinglishschool.com/game_eng.htm
http://www.ego4u.com/en/chill-out/games

my profile

name: wichita vipanichakarn
nickname: jammy
birthday: 11 december 1994
age: 15
address: 307/3 soi sukhumvit 46 sukhumvit road phrakanong klongtoey bangkok 10110

Daisy Bell

Daisy Bell

Daisy, Daisy,
เดซี่ เดซี่

give me your answer do
ให้คำตอบกับฉัน,ตกลง

I'm half crazy
ฉันเกือบจะบ้า

all for the love of you
เพราะรักทั้งหมดของเธอ

It won't be a stylish marriage
มันจะไม่เป็นงานแต่งงานที่ทันสมัย

I can't afford a carriage
ฉันไม่สามารถซื้อรถม้าได้

But you'll look sweet, upon the seat
แต่คุณจะดูน่ารัก เมื่อคุณอยู่บนที่นั่ง

Of a bicycle built for two
ของจักรยานที่สร้างเพื่อคนสองคน

The Tortoise and the Hare

The hare was once boasting of his speed before the other animals. "I have never yet been beaten," said he, "when I put forth my full speed. I challenge anyone here to race with me."

The tortoise said quietly, "I accept your challenge."

"That is a good joke," said the hare. "I could dance around you all the way."

"Keep your boasting until you've beaten," answered the tortoise. "Shall we race?"

So a course was fixed and a start was made. The hare darted almost out of sight at once, but soon stopped and, to show his contempt for the tortoise, lay down to have a nap. The tortoise plodded on and plodded on, and when the hare awoke from his nap, he saw the tortoise nearing the finish line, and he could not catch up in time to save the race.




กระต่ายเคยโม้ของความเร็วของเขาก่อนสัตว์อื่นๆ "ผมยังไม่เคยแพ้"เขากล่าว"เมื่อนำมาความเร็วเต็มของฉัน . ฉันท้าทายทุกคนที่นี่จะแข่งกับฉัน.

เต่ากล่าวเบา ๆ "ผมยอมรับความท้าทายของคุณ.

"นั่นเป็นเรื่องตลกดี"กล่าวว่ากระต่าย "ผมเต้นรอบ ๆ ตัวคุณตลอดทาง.

"เก็บของคุณโม้จนกว่าคุณจะตี"ตอบเต่า "การแข่งขันจะให้พวกเรา?

ดังนั้นหลักสูตรที่คงที่และเริ่มทำ โผกระต่ายลิบพร้อมกัน แต่หยุดทันทีและเพื่อแสดงดูถูกเขาเต่าที่วางมีหลับนอน เต่าเพียรในและเพียรในและเมื่อกระต่ายตื่นจากหลับเขาเห็นเต่าใกล้เส้นชัยและเขาไม่สามารถจับในเวลาเพื่อบันทึกการแข่งขัน
ฟัง

The sick lion

A Lion, unable from old age and infirmities to provide himself with food by force, resolved to do so by artifice. He returned to his den, and lying down there, pretended to be sick, taking care that his sickness should be publicly known. The beasts expressed their sorrow, and came one by one to his den, where the Lion devoured them. After many of the beasts had thus disappeared, the Fox discovered the trick and presenting himself to the Lion, stood on the outside of the cave, at a respectful distance, and asked him how he was. "I am very middling," replied the Lion, "but why do you stand without? Pray enter within to talk with me." "No, thank you," said the Fox. "I notice that there are many prints of feet entering your cave, but I see no trace of any returning."





สิงโตตัวหนึ่งไม่สามารถลีกเลี่ยงอายุและความอ่อนแอของตัวเอง
จึงค้นหาผู้ที่จะหาอาหารให้ตนโดยใช้เล่ห์กล เขากลับไปถ้ำของเขาและนอนลงที่นั่น
แสร้งทำเป็นเจ็บป่วย และอยู่ดูแลรักษาบาดแผลของตน เพื่อที่จะให้ทุกคนรู้ไปทั่ว
สัตว์ต่างๆได้มาแสดงความเศร้าโศก พวกเขาได้มาที่ถ้ำของสิงโตทีละตัวๆ ที่ซึ่งสิงโตกินพวกเขา หลังจากหลายสัตว์ทั้งหลายได้หายไปสุนัขจิ้งจอกจึงค้นพบวิธีทางและเสนอตัวเองให้สิงโตโดยมีระยะห่างและถามเขาว่าเขาเป็น "ผมปานกลางมาก"สิงโตตอบ"แต่ทำไมคุณไม่ยืน? สวดป้อนในการพูดคุยกับฉัน. ไม่เป็นไร หมาป่ากล่าว "ผมสังเกตเห็นว่ามีหลายพิมพ์ของเท้าเข้าไปในถ้ำของคุณ แต่ผมไม่เห็นร่องรอยใด ๆ กลับมา.

Kiss When I Wake, A

A kiss when I wake in the morning
A kiss when I go to bed,
A kiss when I burn my fingers,
A kiss when I bump my head.
A kiss when my bath begins
A kiss when my bath is over,
My mamma is as full of kisses
As nurse is full of pins.
A kiss when I pull her hair,
A kiss when I play with my rattle;
She covered me all over with kisses
The day that I fell down stair.
A kiss when I give her trouble,
A kiss when I give her joy;
There's nothing like mamma's kisses
To her own little baby boy.



จูบเมื่อฉันตื่นในตอนเช้า
จูบเมื่อฉันต้องไปนอน
จูบเมื่อนิ้วของฉันได้รับบาดเจ็บ
จูบเมื่อหัวของฉันถูกกระแทก
จูบเมื่อเวลาอาบน้ำของฉันเริ่มต้น
จูบเมื่อเวลาอาบน้ำของฉันหมดลง
แม่ของฉันเหมือนจะเต็มไปจูบ
เหมือนพยาบาลที่เต็มไปด้วยเข็มหมุด
จูบเมื่อฉันดึงผมของเธอ
จูบเมื่อฉันเล่นกับของเล่น
เธอปกป้องฉันไว้ทั้งหมดด้วยการจูบ
ในวันที่ฉันตกลงมาจากบันได
จูบเมื่อฉันสร้างปัญหาให้กับเธอ
จูบเมื่อฉันมอบความสุขแก่เธอ
ไม่มีอะไรเหมือนจูบของแม่
ที่มอบให้กับลูกน้อยของเธอ

One day in your life

One Day In Your Life,
Michael Jackson
สักวันหนึ่ง ในชีวิตของคุณ

One day in your life
You'll remember a place
สักวันหนึ่ง ในชีวิตของคุณ
คุณคงจะจดจำได้ ถึงสถานที่หนึ่ง..

Someone touching your face
You'll come back and you'll look around, you'll . . .
ที่ซึ่งใครบางคนสัมผัสผิวหน้าของคุณ
ที่ที่คุณหวนจะกลับมา และมองไปรอบรอบตัว
เพื่อที่จะพบว่า....

One day in your life
You'll remember the love you found here
สักวันหนึ่ง ในชีวิตคุณ
คุณจะจดจำได้ถึงความรัก ความห่วงไยที่คุณเคยได้สัมผัส

You'll remember me somehow
Though you don't need me now
I will stay in your heart
และคุณก็คงจะนึกถึงผมในที่สุด
แม้ว่าตอนนี้ คุณอาจจะไม่ต้องการผมอีกแล้ว
แต่โปรดรู้ไว้เถิดว่า ผมยังคงอยู่ที่เดิม ที่ในหัวใจของคุณ

And when things fall apart
You'll remember one day . . .
และแม้ว่าสิ่งหลายอย่างจะสูญสลายไปตามเวลา
คุณคงจะนึกถึงผมบ้าง สักวัน....

One day in your life
When you find that you're always waiting
For a love we used to share
สักวันหนึ่ง ในชีวิตของคุณ
เมื่อคุณค้นพบว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา
คุณโหยหาความรักที่เราสองคนเคยมีให้แก่กัน

Just call my name, and I'll be there
เพียงแค่คุณเรียกชื่อผมเท่านั้น (ที่รัก) ผมจะไปหาคุณ

vocabulary

1.apart = แยกจาก

2.though = ถึงแม้ว่า,อย่างไรก็ตาม

3.face = ใบหน้า

4.place = สถานที่

5.found = พบเจอ

comment

sweet song and impressive

Origin

Have you ever wonder how soccer / football games get into our life? When and where is the origin of this game from? Why is it so many peoples in the world crazy about this game? Almost every culture has reference to the history of soccer.

The origin of football / soccer can be found in every corner of geography and history. The Chinese, Japanese, Italian, Ancient Greek, Persian, Viking, and many more played a ball game long before our era. The Chinese played "football" games date as far back as 3000 years ago. The Ancient Greeks and the Roman used football games to sharpen warriors for battle. In south and Central America a game called "Tlatchi" once flourished.

But it was in England that soccer / football really begin to take shape. It all started in 1863 in England, when two football association (association football and rugby football) split off on their different course. Therefore, the first Football Association was founded in England.

On October 1963, eleven London clubs and schools sent their representatives to the Freemason's Tavern. These representatives were intent on clarifying the muddle by establishing a set of fundamental rules, acceptable to all parties, to govern the matches played amongst them. This meeting marked the birth of The Football Association. The eternal dispute concerning shin-kicking, tripping and carrying the ball was discussed thoroughly at this and consecutive meetings until eventually on 8 December the die-hard exponents of the Rugby style took their final leave. They were in the minority anyway. They wanted no part in a game that forbade tripping, shin-kicking and carrying the ball. A stage had been reached where the ideals were no longer compatible. On 8 December 1863, football and rugby finally split. Their separation became totally irreconcilable six years hence when a provision was included in the football rules forbidding any handling of the ball (not only carrying it).

Only eight years after its foundation, The Football Association already had 50 member clubs. The first football competition in the world was started in the same year - the FA Cup, which preceded the League Championship by 17 years.

International matches were being staged in Great Britain before football had hardly been heard of in Europe. The first was played in 1872 and was contested by England and Scotland. This sudden boom of organized football accompanied by staggering crowds of spectators brought with it certain problems with which other countries were not confronted until much later on. Professionalism was one of them. The first moves in this direction came in 1879, when Darwin, a small Lancashire club, twice managed to draw against the supposedly invincible Old Etonians in the FA Cup, before the famous team of London amateurs finally scraped through to win at the third attempt. Two Darwin players, the Scots John Love and Fergus Suter, are reported as being the first players ever to receive remuneration for their football talent. This practice grew rapidly and the Football Association found itself obliged to legalise professionalism as early as 1885. This development predated the formation of any national association outside of Great Britain (namely, in the Netherlands and Denmark) by exactly four years.

After the English Football Association, the next oldest are the Scottish FA (1873), the FA of Wales (1875) and the Irish FA (1880). Strictly speaking, at the time of the first international match, England had no other partner association against which to play. When Scotland played England in Glasgow on 30 November 1872, the Scottish FA did not even exist - it was not founded for another three months. The team England played that day was actually the oldest Scottish club team, Queen's Park.

The spread of football outside of England, mainly due to the British influence abroad, started slow, but it soon gathered momentum and spread rapidly to all parts of the world. The next countries to form football associations after the Netherlands and Denmark in 1889 were New Zealand (1891), Argentina (1893), Chile (1895), Switzerland, Belgium (1895), Italy (1898), Germany, Uruguay (both in 1900), Hungary (1901) and Finland (1907). When FIFA was founded in Paris in May 1904 it had seven founder members: France, Belgium, Denmark, the Netherlands, Spain (represented by the Madrid FC), Sweden and Switzerland. The German Football Federation cabled its intention to join on the same day.


This international football community grew steadily, although it sometimes met with obstacles and setbacks. In 1912, 21 national associations were already affiliated to the Fédération Internationale de Football Association (FIFA). By 1925, the number had increased to 36, in 1930 - the year of the first World Cup - it was 41, in 1938, 51 and in 1950, after the interval caused by the Second World War, the number had reached 73. At present, after the 2000 Ordinary FIFA Congress, FIFA has 204 members in every part of the world.







GERMANY

Between 1899 and 1901, prior to the formation of a national side, there were five unofficial international matches between different German and English selection teams, which all ended as large defeats for the German teams. Eight years after the establishment of the German Football Association (DFB), the first official match of the Germany national football team was played on 5 April 1908, against Switzerland at Basel, with the Swiss winning 5–3. Coincidentally, the first match after World War I in 1920, the first match after World War II in 1950 when Germany was still banned from most international competitions, and the first match in 1990 with former East German players were all against Switzerland as well. Germany's first championship title was even won in Switzerland.

At that time, the players were selected by the DFB as there was no dedicated coach. The first manager of the Germany national team was Otto Nerz, a school teacher from Mannheim, who served in the role from 1923 to 1936. The German FA could not afford travel to Uruguay for the first World Cup staged in 1930 during the Great Depression, but finished third in the 1934 World Cup in their first appearance in the competition. After a poor showing at the 1936 Olympic Games in Berlin, Sepp Herberger became coach. In 1937 he put together a squad which was soon nicknamed the Breslau Elf (the Breslau Eleven) in recognition of their 8–0 win over Denmark in the then German city of Breslau, Lower Silesia (now Wroclaw, Poland).[3]

After Austria became part of Germany in the Anschluss of March 1938, that country's national team – one of Europe's better sides at the time due to professionalism – was disbanded despite having already qualified for the 1938 World Cup. As required by Nazi politicians, five or six ex-Austrian players, from the clubs Rapid Wien, Austria Wien, Vienna Wien, were ordered to join the all-German team on short notice in a staged show of unity orchestrated for political reasons. In the 1938 World Cup that began on 4 June, this "united" German team managed only a 1–1 draw against Switzerland, and then lost the replay 2–4 in front of a hostile crowd in Paris, France. That early exit stands as Germany's worst ever World Cup result.

During World War II, the team played over 30 international games between September 1939 and November 1942, when national team games was suspended as most players had to join the armed forces. Many of the national team players were gathered together under coach Herberger as Luftwaffen-SV Hamburg through the efforts of a sympathetic air force officer trying to protect the footballers from the most dangerous wartime service.



My favorite team : Argentina,germany
My favorite player : lionel messi,gonzalo higuain

My pet : )

I like a dog because it very pretty and cute.

I have one dog in my family.